Het Dorp

In general I am not a great fan of songs in the Dutch language, I don’t really know why not. It’s probably because Dutch is not the most poetic language. However there is one exception, “Het Dorp” by Wim Sonneveld. The original is titled “La montagne” by Jean Ferrat. But the lyrics from Het Dorp evoke such powerful nostalgic feeling that one cannot but be touched by it, especially combined with the gentle voice of Wim Sonnveld.

Below is the Dutch text and the English translation and I will also include the original song in this post.

At home I still have a postcard on which a church has a cart with a horse, a butcher shop J. van der Ven
Thuis heb ik nog een ansichtkaart waarop een kerk een kar met paard, een slagerij J. van der Ven

A pub, a lady on a bike
Een kroeg, een juffrouw op de fiets

It probably doesn’t mean anything to you, but it’s where I was born
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets, maar het is waar ik geboren ben

this village
Dit dorp

I still remember how it was
Ik weet nog hoe het was

The farm children in the classroom
De boerenkind’ren in de klas

A cart that rattles on the boulders
Een kar die ratelt op de keien

The town hall with a pump in front
Het raadhuis met een pomp ervoor

A dirt road between corn
Een zandweg tussen koren door

The cattle, the farms
Het vee, de boerderijen
And along my father’s garden path
En langs het tuinpad van m’n vader

Did I see the tall trees
Zag ik de hoge bomen staan

I was a kid and didn’t know any better
Ik was een kind en wist niet beter

Than it would never end
Dan dat ‘t nooit voorbij zou gaan
How simple they lived then
Wat leefden ze eenvoudig toen

In simple houses between greenery
In simp’le huizen tussen groen

With farm flowers and a hedge
Met boerenbloemen en een heg

But apparently they lived wrong
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd

The village has been modernized
Het dorp is gemoderniseerd

And now they are on the right track
En nou zijn ze op de goeie weg

For see how rich life is
Want ziet, hoe rijk het leven is

They see the television quiz
Ze zien de televisiequiz

And living in concrete boxes
En wonen in betonnen dozen

With a lot of glass, you can see how the sofa looks at Mien and her dresser with plastic roses
Met flink veel glas, dan kun je zie, hoe of het bankstel staat bij Mien en d’r dressoir met plastic rozen
And along my father’s garden path
En langs het tuinpad van m’n vader

Did I see the tall trees
Zag ik de hoge bomen staan

I was a kid and didn’t know any better
Ik was een kind en wist niet beter

Than it would never end
Dan dat ‘t nooit voorbij zou gaan
The village youth gets together a bit
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar

In mini skirt and Beatle hair and yelling along to beat music
In minirok en Beatle-haar en joelt wat mee met beat-muziek

I know it’s their right
Ik weet wel het is hun goeie recht

The new time, just what you say
De nieuwe tijd, net wat u zegt

But it makes me a little melancholy
Maar het maakt me wat melancholiek

I never knew their fathers
Ik heb hun vaders nog gekend

They bought liquorice for a penny
Ze kochten zoethout voor een cent

I saw their mothers skipping rope
Ik zag hun moeders touwtjespringen

That village from then, it’s over
Dat dorp van toen, het is voorbij

This is all that remained for me
Dit is al wat er bleef voor mij

A postcard and memories
Een ansicht en herinneringen
When I saw the tall trees along my father’s garden path
Toen ik langs het tuinpad van m’n vader de hoge bomen nog zag staan

I was a kid, how could I know
Ik was een kind, hoe kon ik weten

That that would be gone forever
Dat dat voorgoed voorbij zou gaan