History of Sorts

On behalf of and with permission from Rosa DeVries, one of the many citizens in Israel who want peace. A daily impression of life after the October 7 attack by Hamas. Titled: Day 39, the text is in Dutch.

Dag 39

Elke avond neem ik de tijd om dit blog te schrijven. Ik vind het fijn om dit te doen omdat ik allereerst zo contact kan maken met de buitenwereld, het gedoe in Israël van mij af kan schrijven en iedereen ander nieuws kan geven dan de media jullie voorschotelt. Nog geen half uur geleden hadden we weer een raketaanval. Na twee dagen rust, waarbij je dan bijna denkt: “ooh, het lijkt wel of ik het heb gedroomd.” Nou nee hoor! Niet gedroomd, de bittere, ware waarheid. Ik was aan de telefoon met iemand die ík ongelofelijk waardeer. Zij wordt steeds meer een vriendin. Zij en haar man dragen Israël in hun hart echt heel liefdevol. En opeens was daar alarm en sprong ik van mijn bed, bovenop mijn bril 😳en moesten we naar beneden rennen. Telefoon nog aan, Saartje onder mijn arm en Meir achter mij aan.

De eerste paar minuten ben ik net een espenblad. Ik kan het trillen dan niet onder controle krijgen. Mijn hart klopt zo hard dat ik bang ben dat het uit mijn borst spat. Beetje overdreven Roos. Maar dat is om duidelijk te maken hoe je een directe reactie ontwikkelt bij een dergelijk alarm. De raketten die dan vallen geven een doffe klap. Hard, maar minder angstaanjagend dan het alarm. Ik had nog steeds die lieve schat aan de telefoon en ik dacht: nou dan stel ik haar maar even voor aan Meir. Dat was wel weer grappig. Na 10 minuten, het bibberen is dan wel weer over, kunnen we de miklat uit, terug naar boven. Ik blijf dan op mijn hoede. Dat gevoel denk ik dat ik niet snel weer kwijt ben.

Vlak na het alarm sprak ik Noah. Voor hem is het nog veel zwaarder. Steeds moeten wegduiken voor raketten, 24 uur op je qui vive zijn, ga er maar aanstaan. Gelukkig mag hij vrijdag naar huis. Ik weet al wat hij wil eten. Na zware tijden weer lekker in een schoon bed, verwend worden door zijn moeder. Hij heeft het zo verdiend.
Mama, het komt goed! Ja No!